Źródła historyczne donoszą, że struga Witna wypływająca z Jeziora Wielkiego poruszała 4 młyny. najstarszy z nich wzmiankowany już w 1298 r. znajdował się prawdopodobnie w centrum Witnicy obok stawu. W Księdze Ziemskiej z 1337 r. pisze się o dwóch młynach w górnym biegu rzeczki powyżej późniejszej odlewni żelaza ( miejsce znane współczesnym jako witnicki POM ). Młyny owe nazywały się Blumberger Muhle i Groskamminer Muhle. Trwające kilka wieków nieporozumienia co do nazw rozwiązano dopiero po I wojnie światowej.
Fundamenty Młyna na Witnie Blumberger Muhle
Pierwszy młyn i tartak zwany Blumberger Muhle otrzymał nazwę Udowald Muhle ( spolszczone na Gółka ) i do niego na mocy przymusu prawa młyńskiego wożono zboże z Blumberg aż do XIX w.. Młynarz płacił 12 sztuk srebra podatku. Wymieniany, jako młyn w Blumberg obiekt znajdował się na Witnie, gdyż w samej wsi nie wykazuje się działki młynarskiej, okresowo wspomniany młyn znajdował się we władzy szlachty z Kamienia Wielkiego. Spalony w 1945.
Widokówka z widokiem na młyn Blumberger Muhle
Drugi z młynów, wybudowany przez szlachtę z Kamienia Wielkiego nazwany Groskamminer Muhle otrzymał nazwę Papiermuhle ( polskie Szczodrak/ Ustronie Leśne ), gdyż w XVIII w. produkował papier czerpany ze starych szmat. W połowie XIX w. przebudowano go ponownie na młyn zbożowy czynny jeszcze wiele lat po 1945 r.. W 1809 r. wymienia się w Blumberg młyn bez określenia jego charakteru, zaś na początku XX w. na zachodnim krańcu wsi powstaje młyn motorowy zwany od nazwiska młynarza młynem Hopnera.
Zaraz po wojnie młyn uruchomił i prowadził przez 47 lat Jan Niedużak. Młyn był najdłużej działającym młynem gospodarczym w gminie. Obecnie w prywatnych rękach czeka na remont i zmianę zastosowania.
